Μια ιστορία παρμένη από τους Μύθους του Θεάτρου Νο, μεταφρασμένη το ’78 από τη βραβευμένη συγγραφέα Μαίρη Μιχαλάτου, από το βιβλίο της Ιαπωνικοί μύθοι, θα παρουσιάσουν σε μορφή συγχρόνου αναλογίου οι Θεατρίνων θεατές 4 Τετάρτες, από τις 11 Μαίου.
Η ομάδα συνηθίζει κάθε Άνοιξη να μας διηγείται μια ιστορία, με το μορφή αναλογίου.
Συγκεκριμένα:
Μια νύχτα στο πάρκο, εμπνευσμένη από το θέατρο Νο.
Θεατρίνων Θεατές
Μετάφραση: Μαίρη Μιχαλάτου
Επιμέλεια παρουσίασης: Γιώργος Λιβανός.
Κοστούμια: Vania Akexadrovna
Παίζουν: Πέπη Οικονομοπούλου, Γιώργος Λιβανός, Σωτήρης Αντωνίου, Ζωή Τριανταφυλλίδη
& στο πιάνο η Νίκη Γκουντούμη
Από 11 Μάη, 4 Τετάρτες στις 21.00 μ.μ. στο Studio Κυψέλης
Διάρκεια παράστασης: 60 λεπτά.
Γενική είσοδος: 5 ευρώ.
Κρατήσεις-Πληροφορίες: 210 8819571
Το Θέατρο Νο (ιαπ.:能 Nō) ή Νογκάκου (能楽 Nōgaku) αποτελεί παραδοσιακό είδος ιαπωνικού δράματος. Η λέξη Νο σημαίνει «ταλέντο, δεξιότητα». Το θέατρο Νο αναπτύχθηκε μαζί με το κιόγκεν και εμφανίστηκε τον 14ο αιώνα. Έχει τις ρίζες του στο θρησκευτικό τελετουργικό, αλλά εξελίχθηκε μέσα από αριστοκρατικές και λαϊκές μορφές τέχνης.
Το θέατρο Νο άντλησε στοιχεία από το σαρουγκάκου (sarugaku), που περιελάμβανε παντομίμα, ακροβατικές επιδείξεις, χορό συνδυασμένο με τελετουργίες Σίντο. Επίσης, το θέατρο Νο επηρεάστηκε από το ντενγκάκου (dengaku), που περιελάμβανε χορούς, που συνδέονταν με το θερισμό.
Οι παραστάσεις επιχορηγούνταν από ναούς και είχαν ως σκοπό να ψυχαγωγήσουν και να παρουσιάσουν θρησκευτικές διδασκαλίες. Η αισθητική του θεάτρου Νο επηρεάστηκε από τον Ζεν βουδισμό όπως και άλλες Ιαπωνικές τέχνες (π.χ. η ανθοδετική, η τέχνη του τσαγιού, το χαϊκού, η ιαπωνική καλλιγραφίακ.α). Συνήθως ασχολείται με Αρχέγονους μύθους, το θείο και το ανθρώπινο, την πάλη, τον έρωτα, τη ζωή & το θάνατο.
