IΔΑΣ: Ο αιρετικός οραματιστής Ίων Δραγούμης και το χρονικό της δολοφονίας στον προαύλιο χώρο του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά

Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά στο πλαίσιο των καλοκαιρινών του εκδηλώσεων, παρουσιάζει μια δράση – φόρο τιμής στον Ίωνα Δραγούμη, για τα 100 χρόνια από τη δολοφονία του, με τίτλο IΔΑΣ – Ο αιρετικός οραματιστής Ίων Δραγούμης και το χρονικό της δολοφονίας του, την Παρασκευή 31 Ιουλίου, στον προαύλιο χώρο του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά. ( Ώρα έναρξης 20.20 ).

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

IΔΑΣ

Ο αιρετικός οραματιστής Ίων Δραγούμης και το χρονικό της δολοφονίας του

Παρασκευή 31 Ιουλίου

Στον προαύλιο χώρο του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά

Ώρα έναρξης 20:20

με ελεύθερη είσοδο

Πρόκειται για μια ιδέα του καλλιτεχνικού διευθυντή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, Λευτέρη Γιοβανίδη, για να θυμηθούμε την ιδιαίτερη προσωπικότητα του Ιωνα Δραγούμη – ΙΔΑΣ το λογοτεχνικό του ψευδώνυμο από το οποίο αντλεί και τον τίτλο της η δράση – λίγο πριν την έναρξη των εκδηλώσεων για τα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης,

31 Ιουλίου 1920 : Ο διπλωμάτης, πολιτικός, λογοτέχνης, διανοούμενος, δημοτικιστής, επιφανής αστός, ήρωας του Μακεδονικού αγώνα, Ίων Δραγούμης δολοφονείται μέρα μεσημέρι σε δημόσια θέα από παρακρατικούς στη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας απέναντι από το Χίλτον, στο σημείο όπου υπάρχει σήμερα μνημειακή στήλη. Ήταν η επομένη της απόπειρας δολοφονίας του Ελευθέριου Βενιζέλου στο Παρίσι. Ασυγχώρητο – και ανεξιχνίαστο – το έγκλημα στοιχειώνει την Ελλάδα του Εθνικού Διχασμού.

31 Ιουλίου 2020. Στεκόμαστε για λίγο μέσα στην βουή της πόλης προσπαθώντας να ακούσουμε αυτή τη φωνή, να συλλογιστούμε και να παρατηρήσουμε τη θέση μας μέσα στο χώρο, τη σχέση μας με το χρόνο, με τον τόπο μας και τους γύρω μας. Ξαναδιαβάζουμε χωρίς παραμορφωτικά ή ρομαντικά φίλτρα αυτές τις λέξεις, που μας αποκαλύπτουν τόσα, για τις μέρες που γράφτηκαν – και κυρίως για τις δικές μας μέρες.

Και δεν παύουν να ζουν με το θάνατο μου. Γιατί ο άνθρωπος δεν είναι πλάσμα ξεμοναχιασμένο, ξεκρέμαστο, ουρανοκατέβατο και άτομο, παρά μόνο κύτταρο της ζωντανής μάζας της ανθρωποσύνης, δεμένο με αναρίθμητα νήματα κατά κάθε διεύθυνση και προς τα περασμένα και προς τα ερχόμενα, πιεζόμενο από δω, σκουντιούμενο από κει και ορίζοντας αλλού. Και αυτό το κάθε κύτταρο της ανθρωποσύνης έχει μέσα του μια πνοή, όμοια και ως τόσο ξεχωριστή από τα άλλα, την αρχική πνοή που πήρε από τους γεννήτορες του σα γεννήθηκε, που θέλει και αυτή να απλωθεί και να κυριαρχήσει απάνω στα άλλα, και που θα τη μεταδώσει στα παιδιά του.