Τι κοινό μπορεί να έχει ο Dante Alighieri, ο Botticelli και ο Michelangelo; Τι κοινό μπορεί να έχει μια Dominatrix, ένας φασίστας, μια ονειροπόλος, ένας καλλιτέχνης, μια ερωτευμένη γυναίκα και ένας οικογενειάρχης; Και τι κοινό μπορεί να έχουν όλοι αυτοί με τον Fritz Lang, τον George Orwell και τον Richard Dawkins; Αυτό είναι το μότο της παράστασης του Tunnel of Oppression και της Eä – Ενημέρωση, Κατανόηση, Αποδοχή «Επτά Γράμματα», που γράφει και σκηνοθετεί ο Δημήτρης Πλαβούκος. Γιατί στη ζωή ερχόμαστε όλοι ίσοι, ζούμε διαφορετικά αλλά στο θάνατο πάλι ίσοι.
Αυτή λοιπόν είναι η σταθερά που ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής, καταγωγής, κοινωνικής θέσης ή σεξουαλικού προσανατολισμού, είμαστε ίσοι. Μια λέξη. Επτά γράμματα… Τι κι αν μπορούσαμε να βρεθούμε για πέντε (δικά μας) λεπτά αντιμέτωποι με τον εαυτό μας και τις πράξεις μας, σε ένα χώρο και χρόνο που δεν είναι ζωή, ούτε θάνατος; Θα αλλάζαμε κάτι; Πώς θα επιστρέφαμε στη ζωή ή στο θάνατο; Ίδιοι; Διαφορετικοί; Το έργο μιλάει κυρίως για το τι συμβαίνει σε έξι ανθρώπους μετά το θάνατό τους. Έρχονται αντιμέτωποι με τον θάνατο ως παρουσία και με βάση τα όσα έζησαν και τα όσα έκαναν κρίνονται από τον θάνατο για το πού θα πάνε μετά.
Ένα φανταστικό ταξίδι αυτογνωσίας, που μας φέρνει αντιμέτωπους με τον εαυτό μας και τις επιλογές μας και τις αλήθειες μας. Ένας ύμνος στη διαφορετικότητα, όπως αναφέρει και ο σκηνοθέτης και Καλλιτεχνικός Διευθυντής Eä, ένα έργο που θίγει τόσα κοινωνικά ζητήματα, όπως η βία κάθε είδους, ο ρατσισμός, κάθε είδους που κλιμακώνονται όλο και περισσότερο. Πολύ καλή δουλειά από όλα τα παιδιά, νεαρής ηλικίας ως επί το πλείστον, από τους οποίους ξεχώρισα τον ίδιο το σκηνοθέτη τον Δημήτρη Πλαβούκο στο ρόλο του ηθοποιού, και τον Αντώνη Τσουρουνάκη στο ρόλο του Έκτορα, για τη δυναμική τους και τη σχέση τους με τη σκηνή.
Η πρωτότυπη μουσική του Μάνου Κασάπη και τα τραγούδια σε μουσική Βαγγέλη Μακρή και στίχους Δημήτρη και Νάνσυ Πλαβούκου, τραγουδισμένα από δύο υπέροχα παιδιά 17 και 19 ετών, την Κλειώ Λάγιου και τον Πάνο Κατσούλη, έδωσαν στο φανταστικό αυτό ταξίδι αυτογνωσίας και αποδοχής μια αύρα ακόμα πιο φανταστική. Ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά, τον Δημήτρη Πλαβούκο και το Tunnel of Oppression…!!!
Σημείωση: Το Tunnel of Oppression είναι μια διαδραστική πλατφόρμα που θίγει σύγχρονα κοινωνικά ζητήματα. Συνδυάζοντας την τέχνη της ηθοποιίας και την ψυχολογία, το δρώμενο συνεργάζεται με αρμόδιους φορείς γύρω από θέματα βίας και καταπίεσης, ώστε να ενημερώσει, να αφυπνίσει και να ευαισθητοποιήσει το κοινό. Το δρώμενο συνεργάζεται με φορείς όπως «Το Χαμόγελο του Παιδιού», η «Διεθνής Αμνηστία – Ελληνικό Τμήμα» και το «Κέντρο Μελέτης του Εγκλήματος». Υπάγεται κάτω από την Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία “Eä” και ο σκοπός του δρώμενου είναι η Ενημέρωση, η Κατανόηση και η Αποδοχή.
