«Meursault» του Albert Camus στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Το έργο «Meursault» του Albert Camus βασισμένο στο μυθιστόρημα «Ο ΞΕΝΟΣ» έρχεται από την Δευτέρα 30 Ιανουαρίου, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.

Βασισμένο στο μυθιστόρημα « Ο ΞΕΝΟΣ»

ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ – Υπόγειος χώρος

« Αν κάτι θα μπορούσα να πω είναι πως

όλα έγιναν εξαιτίας του ήλιου..»

Ένας από τους εισηγητές της θεωρίας του παραλόγου, ο Γάλλος νομπελίστας φιλόσοφος και λογοτέχνης Αλμπέρ Καμύ, θα αποτυπώσει το λογοτεχνικό αντίστοιχο των ιδεών του περί παραλόγου στο μυθιστόρημά του «Ο Ξένος».

Ο θάνατος, ο ήλιος, η μητέρα, η απομόνωση, ο χρόνος και η δικαιοσύνη διατρέχουν θεματικά το έργο διαμέσου ενός από τους γοητευτικότερους αντιήρωες της παγκόσμιας λογοτεχνίας, του Μερσώ. Ένας απλός υπάλληλος του οποίου η μητέρα πεθαίνει σε ένα γηροκομείο ταξιδεύει για να πάει στην κηδεία, κατά τη διάρκεια της οποίας δεν κλαίει.

Αργότερα, προβαίνει σ’ ένα αναίτιο έγκλημα σε μια παραλία στο Αλγέρι. Δικάζεται σιωπηλός από μια κοινωνία νάρκισσο. Εν μέσω μιας παράλογης δίκης συντελείται μια δημόσια «αυτοκτονία» ενός ανθρώπου που άνοιξε την αγκαλιά του στην «τρυφερή αδιαφορία του κόσμου».

Η σκηνοθέτις της παράστασης, Ελένη Παππά, απόφοιτη του πρώτου τμήματος σκηνοθεσίας του Εθνικού Θεάτρου, μαζί με τους ηθοποιούς Μιχάλη Αβρατόγλου, Δάφνη Ατία, Μυρτώ Κουλουρίδη και Δημήτρη Παγώνη ζωντανεύουν το λογοτεχνικό αριστούργημα του Καμύ σε ένα μινιμαλιστικό σύμπαν που αποτελείται μόνο από ένα toy piano, άμμο και φως. Τα τέσσερα παλλόμενα σώματα των ηθοποιών ξετυλίγουν την ιστορία.

Η σκηνοθέτις της παράστασης σημειώνει:

Ποιος από εμάς μπορεί πράγματι να είναι προσωπικός σε έναν κόσμο που αδημονεί να κατασπαράξει οποιονδήποτε «δεν παίζει το ίδιο παιχνίδι»; Σε έναν κόσμο που ευνοεί τους προνομιούχους; Ποιος από εμάς αντέχει να πορεύεται μόνο με τις αλήθειες του; Ίσως μόνο ο MEURSAULT. Η μοναχική και αδιόρατη επανάστασή του θα μπορούσε να ενσαρκώνει σε μεγάλο βαθμό τη θέση του συγγραφέα «Εξεγείρομαι, άρα υπάρχουμε». Διότι αν προσπεράσουμε σήμερα τον παραλογισμό του κόσμου, τότε θα τον προσπερνούμε πάντα.