Η Κατερίνα Πολυχρονοπούλου έρχεται στο The Look.Gr
Η Κατερίνα Πολυχρονοπούλου είναι σκηνοθέτις και δραματουργός.
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Πτυχιούχος του τμήματος Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Απόφοιτος της Ανωτέρας Δραματικής Σχολής Επιθεώρηση Δραματικής Τέχνης της Ρούλας Πατεράκη. Καλλιτεχνική Διευθύντρια του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κέρκυρας από το 2007 μέχρι το 2011.
Έχει σκηνοθετήσει έργα για παιδιά, παραστάσεις θεατρικών αναλογίων και έχει κάνει τη μουσική επιμέλεια σε πολλές παραστάσεις. Έχει διδάξει στη Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου και σε εργαστήρια θεάτρου στην Αθήνα, την Κέρκυρα και τη Νάξο. Έχει παίξει σε πολλά έργα ως ηθοποιός
-
«Με λένε Σαντ. Είμαι τριάντα χρονών. Σαντ στ’ αγγλικά σημαίνει λυπημένος. Δεν είμαι λυπημένος». Με αυτή τη φράση, ο Σαντ αρχίζει να αφηγείται την ιστορία του. Ποια θα είναι αυτή;
Ο Σαντ είναι Ιρακινός φοιτητής, λιποτάκτης, που φεύγει από τη χώρα του για να πάει στη Γερμανία, τη χώρα των ονείρων του. Λάτρης της φιλοσοφίας και της Γερμανικής λογοτεχνίας. Κι έρχεται αντιμέτωπος με τον ρατσισμό, την απαξίωση, τον φόβο των άλλων. Ζει τον εγκλεισμό στο υπόγειο που έχει διαμορφώσει στοιχειωδώς σε σπίτι του. Μόνη του έξοδος τη νύχτα, που πουλάει τριαντάφυλλα στα κέντρα για να επιβιώσει. Νοσταλγεί την πατρίδα του και τους αγαπημένους του ανθρώπους αλλά δεν μπορεί να επιστρέψει. Και τελικά, δεν ανήκει πουθενά. Όμως, δεν σταματά να ονειρεύεται και να ελπίζει.
-
Η «Βρωμιά» του Robert Schneider έρχεται για τρίτη φορά από τον Κωνσταντίνο Φάμη στο θέατρο Πλύφα πως προσεγγίσατε αυτό το σπουδαίο έργο;
Κατ’ αρχήν ασχοληθήκαμε πολύ με τον λόγο. Αντιμετωπίσαμε το κείμενο σαν παρτιτούρα. Και με άξονα τον σεβασμό και την εμβάθυνση του ρόλου, κινήσαμε τον τόσο σύνθετο αυτόν χαρακτήρα. Προσπαθήσαμε να ξεκλειδώσουμε τα μυστικά του, να μπούμε στον κόσμο του. Και τον αγαπήσαμε πολύ. Και δεν έχουμε ακόμα τελειώσει με τον ήρωά μας. Κάθε φορά που η παράσταση επαναλαμβάνεται, φωτίζουμε όλο και περισσότερο, το δύσκολο αλλά τόσο τραγικά επίκαιρο αυτό έργο.
-
Τελειώνοντας τη θεατρική προετοιμασία της παράστασης ποια τα συναισθήματα που σας κατέκλυσαν;
Πόσο μαγική είναι η τέχνη του θεάτρου, γιατί μέσα από αυτήν αντιλαμβάνεσαι καλύτερα τον άλλον και κάνεις ένα βήμα ακόμα στη βαθύτερη κατανόηση του εαυτού σου και των άλλων.
-
Θεωρείτε πως όλες αυτές οι δυσμενείς συγκυρίες των τελευταίων χρόνων διαμόρφωσαν πιο υποψιασμένους θεατές;
Κατά ένα μέρος, ναι. Παρόλα αυτά, είναι ακόμα μακρύς ο δρόμος. Για την αποδοχή της μοναδικότητας και των επιλογών κάθε ανθρώπου χρειάζεται ακόμα δουλειά πολλή. Βέβαια, το ζητούμενο είναι να παρακολουθούν παραστάσεις και οι μη υποψιασμένοι θεατές, ακριβώς για να μετακινηθεί και να αλλάξει κάτι στη σκέψη εκείνων που ακόμα δεν μπορούν να κατανοήσουν και να αποδεχτούν τον άλλον, την άλλη, το άλλο. Και όσες παραστάσεις έχουν παρουσιαστεί με ανάλογη θεματική και σεβασμό προς το κοινό, έχουν μεγάλη προσέλευση.
-
Ως δημιουργός τόσων παραστάσεων, ποια τα μέσα διαλόγου σας με το θεατρικό σανίδι;
Κάθε θεατρικό έργο έχει τους δικούς του κώδικες. Με βάση πάντα τον λόγο και τα σημεία που επιλέγω να φωτιστούν σε κάθε παράσταση, προχωράω στις τεχνικές που θα δομήσουν τη θεατρική πράξη, με σεβασμό στο κείμενο. Κι επειδή με αφορούν οι σύγχρονες προσεγγίσεις του θεατρικού φαινομένου, συχνά αναζητώ νέους τρόπους ανάγνωσης και διαδρομών που θα οδηγήσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
-
Η κάθε σας σκηνοθετική επιλογή ενέχει το στοιχείο της πρόκλησης ή απλώς της ικανοποίησης μιας επιθυμίας;
Μόνο όταν έχω ένα έργο με θέμα που με αφορά και θέλω να το επικοινωνήσω με το κοινό, προχωρώ στην παράσταση. Και, βεβαίως, έχει μεγάλη σημασία ο θίασος και οι συντελεστές. Τα τελευταία χρόνια έχω την τύχη να συνεργάζομαι με μια σταθερή ομάδα συντελεστών και με έναν βασικό πυρήνα ηθοποιών. Είναι υπέροχο να συμπορεύεσαι με ανθρώπους με κοινούς κώδικες επικοινωνίας.
- Πιστεύετε ότι το θέατρο και στην Ελλάδα είναι υπερβολικά εκτεθειμένο στις πιέσεις και τις οικονομικές προκλήσεις της αγοράς ώστε να επηρεάζουν και το τελικό αποτέλεσμα;
Αν και βιώνουμε πολλές δυσκολίες οικονομικές γενικώς, δεν φαίνεται να επηρεάζεται η θεατρική παραγωγή. Πάρα πολλές παραστάσεις ανεβαίνουν κάθε χρόνο, για περιορισμένο ή και όχι αριθμό παραστάσεων. Και πάντα υπάρχουν λύσεις έξυπνες και με αισθητική, ώστε ακόμα και οι πιο περιορισμένες οικονομικά παραγωγές, να έχουν συχνά εξαιρετικό αποτέλεσμα καλλιτεχνικό και εικαστικό. Βεβαίως, η διαφορά των μεγάλων παραγωγών σε σχέση με τις μικρότερες είναι αδιαμφισβήτητη, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι και κάποιες low budget παραγωγές δεν αποτελούν συχνά, πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις, με αποτέλεσμα να επαναλαμβάνονται δύο ή και περισσότερες χρονιές λόγω μεγάλης επιτυχίας.
-
Η κριτική συχνά κατακρίνει μια σύγχρονη ανάγνωση ενός κλασικού έργου θεωρώντας το παραχθέν έργο υποδεέστερο, είδαμε μάλιστα τις μαζικές αντιδράσεις το φετινό καλοκαίρι πάνω στις σκηνοθετικές παρεμβάσεις στο αριστοφανικό έργο. Θα ήθελα την τοποθέτησή σας πάνω στο ζήτημα αυτό.
Δεν υπάρχει υποδεέστερο έργο, κατά τη γνώμη μου. Κάθε καλλιτέχνης καταθέτει τη δουλειά του, την εκθέτει στο κοινό γιατί θέλει να συνομιλήσει μαζί του. Δεν υποτιμά το κοινό που επιλέγει να δει μια παράσταση. Δεν είναι η πρώτη φορά που έχουμε ανάλογες αντιδράσεις των θεατών. Και η κριτική με τη σειρά της εκφράζει προσωπικές απόψεις, που μπορεί κάποιες φορές να είναι και πολύ αρνητικές. Από τη στιγμή που ανεβαίνει μια παράσταση, όλες οι κριτικές και οι αντιδράσεις είναι πιθανές.
-
Ποιοι είναι οι άνθρωποι που στάθηκαν στη θεατρική σας διαδρομή;
Δεν θα μπορούσα να αναφέρω ονόματα, γιατί πραγματικά είναι πολλοί εκείνοι που συνάντησα με βαθιά γνώση της τέχνης του θεάτρου. Είμαι πολύ ευγνώμων για όλες αυτές τις συναντήσεις με τόσο αξιόλογους ανθρώπους.
-
Οι επόμενοι μήνες τι νέο επιφυλάσσουν για σας;
Έχουμε ξεκινήσει ήδη εντατικές πρόβες για ένα καινούριο νεοελληνικό έργο με τίτλο «H playlist μιας faultless μητρότητας» της Ευαγγελίας Γατσωτή, το οποίο θα ανέβει στο θέατρο Vault και το θέατρο Ίσον τον Δεκέμβρη του 2023.