Γεια σας….
Είμαι η Μερέντα και είμαι σκύλος… Είμαι 4 χρονών και συχνά ακούω ότι βρίσκομαι στην εφηβεία…. Αλήθεια τι είναι αυτό;
Είμαι μια γλυκιά και παιχνιδιάρα κοκερίνα. Είμαι κυνηγόσκυλο εγώ! Και το καταλαβαίνω όποτε βλέπω σπουργίτια… Θέλω να τα πιάσω όλα… ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ! Συγγνώμη, αλλά αλήθεια δεν μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου όταν βλέπω σπουργίτια…
Τι λέγαμε; Α ναι…για μένα. Είμαι λοιπόν, κόκερ σπάνιελ και πολύ με συγκρίνουν με κάποια Λαίδη από κάποια ταινία… Δεν είμαστε όμως η ίδια ράτσα και ο κόσμος δεν το ξέρει. Αλλά τι να κάνεις…σκυλίσια ζωή!
Είμαι καφέ και το τρίχωμα μου είναι κατσαρό… Δυσκολεύομαι πολύ όταν με χτενίζουν αλλά έτσι πρέπει. Τότε το τρίχωμα μου γίνεται λαμπερό και χωρίς κόμπους, που μου τραβάνε το δέρμα.
Τα τελευταία 3 χρόνια και 8 μήνες μένω σε ένα ζεστό σπίτι με το καλό μου αφεντικό. Μ’ αρέσει που είναι το αφεντικό μου γιατί εμείς οι σκύλοι καταγόμαστε από τους λύκους. Οι λύκοι ξέρετε ζουν σε αγέλες και η κάθε αγέλη έχει τον αρχηγό της. Έτσι και εμείς οι σκύλοι, θέλουμε το αφεντικό μας.
Η ζωή μου είναι πολύ ωραία, έχω ένα ζεστό κρεβάτι, καλό φαγητό και μια τρυφερή αγκαλιά. Το αφεντικό μου μ’ αγαπάει πολύ και εγώ επίσης. Μερικές φορές νευριάζει μαζί μου και εγώ δεν το καταλαβαίνω. Βλέπετε η σκυλίσια ζωή δεν είναι τόσο απλή, όσο ακούγεται. Μεταξύ μας, εμείς οι σκύλοι κάνουμε σκανταλιές και νευριάζουμε τα αφεντικούλια μας…. Εκείνος τώρα κοιμάται και είδα ότι έχει ξεκινήσει να γράφει κάτι για μένα….
Merenta’s diary, είναι ο τίτλος άραγε τι μπορεί να γράφει για μένα;
Σας αφήνω τώρα, γιατί κάτι μου μύρισε ωραία από την κουζίνα… Πάω να κοιτάξω τώρα που δεν βλέπει…
….Μερέντα
